1.4 KiB
پاسخ
عباس یکم (۲۷ ژانویهٔ ۱۵۷۱ – ۱۹ ژانویهٔ ۱۶۲۹)، مشهور به شاه عباس کبیر، پنجمین پادشاه ایران صفوی بود که از سال ۱۵۸۷ تا ۱۶۲۹ میلادی حکومت کرد. او با کمک قبایل قزلباش، شاملو و استاجلو و طی جنگهای داخلی شهرهای خراسان که از سال ۱۵۸۰ میلادی آغاز گشت، قدرت را از پدرش، شاه محمد خدابنده، ستاند. در سال ۱۵۸۷ میلادی، در ۱۷ سالگی پادشاه ایران شد و به مدت ۴۱ سال سلطنت کرد.
شاه عباس هنگامی به سلطنت رسید که مناطق غرب و شمال غربی ایران در تصرف امپراتوری عثمانی بودند؛ خراسان و شمال شرق ایران نیز تحت اشغال ازبکها قرار داشتند. طی ۱۲ سال پس از مرگ شاه تهماسب یکم و دوران پادشاهی شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده، قدرت شاه کاهش یافته بود و دستهبندیهای قبیلهای قزلباشها مجدداً به شکل فزایندهای بروز کرده بود. همچنین، دوگانگی میان قزلباشان ترکمان و تاجیک در دربار شدت پیدا کرده بود.